nasıl başlamam gerektiği hakkında pek fikir sahibi olamayaraktan başlıyorum hadi. aslında birkaç belirlediğim gidişatlar olmuştu. onlardan bahsedebilrim pekâlâ. bu yazı dizisi olmasını hedeflediğim bağlantıda olabildiğince devrik olmayan, yavan ve depresiflikten uzak cümleler sarfetmeyi düşünüyorum. paylaşımlarıyla beni sıradan düzyazıya teşvik eden blogdaşlarıma burdan teşekkürlerimi iletiyorum.(her nekadar varlığımdan haberleri olmayacak olasada.)
evet bu yıl başı gecesinde başka işim yokmuş gibi oturdum saatlerce blog yazılarını okudum. yazmışlarda yazmılar.. neredeyse her okuduğum yazıdan sonra bir şeylere geç kalmışlığım içime oturdu. şimdi bunu kaleme almamdaki etkenlerin başında gelir bu. başka bir işim yokmuş gibi dedimde yani evet başka bir işim yoktuda aslında. yapılması gereken çalışmalar, çalışılması gereken finaller dışında yani. nedense bu yeni bişeylere başlama hevesim hep olmadık zamanlarda gelir. derslere en çok vakit ayırmam gereken zamanda saatleri buraya dökmek bana nasıl yansıyacak bilmiyorum. şu geçkalmışlığımın açığını kapatmayı önemsiyorum hani buna değer. öyleki farkında olmadan beni buraya teşvik eden blogdaşlarımın dinlediği şarkıları dinliyorum. mutlu, hüzümlü, karamsar, umutlu parçalar... en çok da mutlu ama :) yalnızca şarkılarda değil okuduğu kitaplar izlediği filmler yapılacaklar listemde yerini aldı.
'mutlu' kelimesini daha önce hiç bukadar önemsememiştim. okadar kullanılmış ve aranan olmuş ki bana da bulaştı sanırım.. ve bu onla özdeşleştirdiğim bir kelime olduğu için artık sanırım her teleffuzunda onu hatırlıyacağım. o bunu bilmiyor. bilmeyecek. neyse mevzuda bu değildi zaten. konunun ucunu kaçırmayalım.
konu: 2012, yeni başlangıçlara ufak adımlar...
şöyle bir baktığımda ilk hedefe ulaşma açısında fena sayılmaz diyebilirim sanırım. devrik olmayan ve karamsarda olmayan, yavan, oldukça sıradan ve anlaşılır cümleler..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder