bir kaçamak

babadan çarpma kaçamak bir sigara gibisi yok.. bir kahve eşliğinde tabi.. ve tabi bir de kışın ortasında soğuğu iliklerine kadar hissetmek pahasına dumanı dışarı üfleme çabası içinde..
bunu yazarken belki yıllar sonra bunu okuduğumda neler hissedebileceğimi düşünüyorum. bilmiyorum belki yirmi yıl sonra flan kırklı yaşların ağırlığında bir tebessüm vesilesi olur bu birkaç satır.. burayı oluşturmanın bir amacı budur sanırım.. kısa anenktotlarlarla günden düne günce...