nelere geç kaldığımı anlamak bile güçleşmeye başladı artık.. bir yıl sonra bile beni neyin beklediğini kabataslak bile bilememe durumu anlatılamıcak derecede boktan bir durum.. böyle ufak bir kurdun zihnimde gezinmesine izin vermiş olsam o bir yıl olmadan zihnimden eser kalmazdı eminim.. neyseki unutkanlığım bana yaşama şansı tanıyabiliyor.. gerçi unutkanlığım olmasa zihnimde gezincek bir kurt da olmazdı.. en azından bir yıl öncesinden olabileceklere yönelik bir takım adımlar atabilirdim.. geleceğimi unuttum.. zamanın akışkanlığını unuttum çoğu zaman.. geçen zamanların nasıl geçtiğini anlamadığımı farkettiğim anlarımı unuttum.. ara ara farkedip farkedip unutulan bir şey oldu mesela bu farketmeler! ne farkındalıkmış ama...
bu tarih buraya böyle atıladursun en azından iki yıl sonra geriye dönüp baktığımda bişeylerin şu sıralar halen yoluna koyulabilir olması durumu gözüme çarparak ardınsıra vahlanmalara söz düşürmez umarım....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder