Aslında hiçbir şeyden söz etmek istemiyorum şu an.. Kahvemi yudumlarken kendimi akışına bıraktığım müziğin ritmindeki yapay huzurla yetinmek yeter gibi.
Sadece, şunu hatırlamak isterim diye düşündüm. Hani bazen yaptıklarınızın hiçkimse tarafından bir değer ifade etmediğini hissedersiniz ve ne söyleyeceğinizi bilemezsiniz. daha doğrusu bilemezmişsiniz.. Gerçekten sanatsal ya da başka bir açıdan bir değer olmasa da sahte bir ilgi bile yeterli olabilir halbuki.. Bu bile bazen insan oğluna neden zor gelir anlamıyorum? Umarım ben de herangi bir psikolojik durumumda dahi böyle bir üşengeçlik gösterip değer kavramının önemini gözardı etmem. Enazından ufak bir ilgiyi herkes hakeder diye düşünüyorum..
Kayda değer olmasa da 'benden bir parça'dır hep ortaya konulan. Buna verilen değeri kişiye verilen değerle eşdeğer tutmak yanlış olmaz sanırım.. Ve sanırım herkes değer görmek konusunda hemfikirdir. Peki nasıl insanlar birbirlerine değer göstermek konusunda cimrilik yaparken bukadar rahat olabilir ki? -Ufak bir ilgi belirtisi mutluluk getirebilir arkadaş! Bunu neden esirgersin ki?-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder