penceremde güneş umarken sabah karın karşılaması da bir mutluluk sebebi
olabilir tabi.. bir de bu denli soğuğu olmasa daha çok seveceğim kesin.
olsun ama kar iyidir.. odamın pek manzaralı olduğu söylenmez hani iki
metre ötedeki binanın çatı katıyla paralelim nerdeyse. her sabah o çatı
karşılar beni kâh güneş kâh kar, yağmur.. çatım iyidir iyi.. (nasıl
benimsediysem:)) kişilerin arkadaşlığından çok nesnelerin yoldaşlığını
terch ediyorum sanırım çoğu zaman.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder