unutma oyunu

bir kış sabahı kulübesine pusmuş soğuğu çekerken canımın canına aklımdan uçup giden o bir sürü unutulmuşluğun buruk huzuru var, biraz çay buğusunda.. ama unuttum.. eser kalmadı maziden.. hatta biraz fazla mı unuttum ne?
bu kadar unutmuşken aklından tam ne geçtiğini de kestiremezmiş insan. bu unutma oyununun çok uzun sürmeyeceği başından beridir bilinen bir şeydi de bir denemedir oluversin dedim.. olmadı.. belki başka bir gün? başka bir sabaha gözlerimi açtığımda köhne köşemde bulamayıverirsin beni..