günden..

*artık bir şeylerin dile getirilebilirliği okadar kolay gelmiyor.. kendimi bir kutuya kapatıp saatlerce karanlık olabilrim. belki aradan sızın ışık kadardır hayattan umduğumuz umut..

*yazmaya başlayınca bu umut flan üzerine yöneliyorum hep son zamanlarda. bilinç derinliklerimde bir yerlerde bunla alakalı bir şeyler yer etmiş olsagerek. normalde bunun üzerine çok kafa yorduğum söylenemez..

*yine bir kahvaltı öncesi kalame alınmış bu satırlar bu anın tanıkları sıfatyla tarih kürsüsünde yerini almış olacaktır umarım..