satırlarla resmetmek düşüncesi

şimdi bi'şeylerin anısına  bir kaç kare bırakmak isterdim satır aralarında. satırları kare kare resmetmek paha biçilemez gibi gelmeye başladı. tam anlamıyla tasfir etmek bir çaba ürünü olması gerek olmasa ve tabi bunu sanat olarak icra etmişlere saygısızlık olmuş olacağı düşüncesi olmasa cesaret edilebilir olabilridi benim için. şu noktada kalkışacağim bir şey değil henüz. vaktî problemler oldukça sıkıntı olmakta zaten şu sıralar. ben vakit harcayabilir olsam da satırlarla resmetmek her yiğidin harcı olmasagerek. ben ancak bunun düşüncesinde olabilirim sanırım. düşünüyorum.. yeterince düşünebilmek de bi'şeydir, iyidir de bu:)  bu mevzu nerden aklıma geldi onu da anlamış değilim. sanırım yazacak bi'şeylerin peşindeyken öyle birden kendini gösteriverdi. burayı ihmal etmek istemiyorum. malum planlı yürütebilmek gibi bir ulvî amaçla çıktık yola...
bir günce muhabbeti çevirmek gerekirse(gerek görmeyen devam etmeyebilir:)), halen sınavlarla boğuşuyorum. bu gün iki tanesini daha geride bıraktım(bir tanesi henüz geride kalmamış olabilir). şu üç gün de bir geçse rahat bir nefes alırım şöyle gerile-kasıla :)) "bukar günce yeter sana" diyorum içimden. hani beni de çok saran bi muhabbet değildir günce falan fıstık. maksat muhabbet olsun :)
bu yazının bol gülücüklü olması acayip keyif veren bir şey oldu bana :)) hatta birilerine 'bol gülücüklü mutlu günler' temennilerinde bulunmak istedim....:) bir de bir mutlu parça dinletmek :)